Ο ΣΙΓΑΝΟΣ

Χορός αργός, βραδυκίνητος. Χαρακτηρίζεται από το ότι σε αυτόν τραγουδούν μαντινάδες, δεκαπεντασύλλαβα δίστιχα. Οι χορευτές ακόμη κι αν δεν έχουν ταsiganos.jpg ανάλογα φωνητικά χαρίσματα να εκφραστούν στο τραγούδι αρχίζουν ο καθένας με τη σειρά του να τραγουδάει το δικό του δίστιχο (μαντινάδα). Η μαντινάδα λέγεται στο χορό από έναν τραγουδιστή και την επαναλαμβάνουν οι υπόλοιποι. Συνοδεύεται πάντοτε από λύρα, ο οποίος λυράρης συνήθως στέκεται στη μέση του κύκλου. Οι μαντινάδες δημιουργούνται εύκολα και αυθόρμητα από τους Κρητικούς. Είχαν και έχουν την ικανότητα να φτιάχνουν σατυρικές, ερωτικές, της ξενιτιάς, της αγάπης, του νησιού. Στη διάρκεια του χορού έβρισκε πάντα την ευκαιρία ο ερωτευμένος να φανερώσει με μαντινάδες στην αγαπημένη του, την αγάπη του ή τον πόνο του, τη λύπη ή τη χαρά του, ακόμα και το θυμό του. Γινόταν ένας ποιητικός διαγωνισμός, όπου πολύ συχνά τσακωνόντουσαν με μαντινάδες, νικητής των οποίων ήταν εκείνος που θα κατάφερνε να απαντά στον ανταγωνιστή του (τσακωμού) κάθε φορά και με καινούργια μαντινάδα, δική του όχι ξένη. Στον Σιγανό συναντάμε τις εξής παραλλαγές: - Το Σιγανό με τα οκτώ βήματα, που συνηθίζεται στο Ρέθυμνο. - Το Σιγανό με τα πέντε βήματα που χορεύεται σε όλη την Κρήτη. Η διαφορά τους είναι μόνο στα βήματα, ο ρυθμός και η μουσική είναι η ίδια. Οι χορευτές πιάνονται χέρι-χέρι σε θέση λαβής.